BMW M1 to istna legenda bawarskiej marki i całej motoryzacji. To supersportowe coupé produkowane było w latach 1978 – 1981, a ich ilość nie przekraczała 457 aut w tym 57 wyścigowych. Pierwszy egzemplarz stworzony został przez wyspecjalizowaną komórkę zajmującą się sportowymi samochodami, która nosiła nazwę BMW.

M1 to jedyne BMW w historii marki które posiada centralny silnik zamocowany wzdłużnie, przeznaczonym do ruchu po drogach publicznych. Owy motor to sześciocylindrowy silnik benzynowy z dwoma wałkami rozrządu i wtryskiem wielopunktowym, który posiadał pojemność 3453 cm³. Jego moc umożliwiała uzyskanie prędkości maksymalnej wynoszącej 261 km/h oraz przyspieszenia do „setki” w czasie nie dłuższym niż 5,6 s. Z racji tych imponujących osiągów było ono samochód niezwykle nowoczesnym samochodem na swoje czasy. Jednostka napędzająca koła tylne miała 4 zawory na cylinder oraz moc 204 kW (277 KM). Wersja z turbodoładowaniem w wersji wyścigowej uzyskiwała aż 634 kW (862 KM). Był to bardzo imponujący wynik. Całość ważyła jedynie 1420 kilogramów. Zawieszenie pojazdu różniło się od tych znanych z dotychczasowych modeli BMW. Według projektu Marca Sumera koło prowadzone było przez podwójne wahacze poprzeczne. Za szesnastocalowymi, stopowymi obręczami z ogumieniem Pirelli P7 205/55/16 z przodu oraz 225/50/16 z tyłu, oraz hamulce tarczowe wentylowane na wszystkich kołach

Nadwozie samochodu posiadło ramę przestrzenną wykonaną ze stali oraz elementy z włókien szklanych które zaprojektował sam Giorgetto Giugiaro. Inspiracją dla słynnego włoskiego stylisty stał I się model Turbo Xl. Giugiaro zaprojektował jednak nie tak futurystyczny pojazd, jak jego pierwowzór. Montaż auta miał odbywać się w fabryce Lamborghini w mieście Sant’ Agata, lecz firma ta niestety firma ta zbankrutowała po zbudowaniu kilku prototypów M1 z powodu kłopotów finansowych. .

W 1972 roku BMW zaprezentowało na salonach motoryzacyjnych w Paryżu, prototyp o krótkiej nazwie Turbo Xl. Ten pojazd ze skrzydlatymi drzwiami oraz centralnie zamontowanym 2-litrowym silnikiem z turbosprężarką nie był niestety przeznaczony do masowej produkcji. Samochód potraktowano raczej jako studium stylistyczne i technologiczne dla przyszłej oficjalnej wersjii. Niedługo później zbudowano kolejny prototyp, który osiągał maksymalną prędkość 250 km/h.

Z powodu zmian w międzynarodowych regulaminach sportu samochodowego, BMW M1 nie udało się spełnić wymaganych warunków, który były niezbędne do uzyskania homologacji w Grupie 5. Spowodu tego zajścia nie udało się sprzedać wymaganej liczby pojazdów i tym samym skłoniło to kierownictwo BMW do zorganizowania własnej serii wyścigowej, przeznaczoną tylko dla tych aut – Procar.

Zawody te cieszyły się bardzo dużą popularnością w pierwszym sezonie. Wyścigi BMW Ml rozgrywano przed Grand Prix Formuły 1. Pięć pierwszych pozycji na lini statru każdej rundy wyścigów Procar było przypisanych dla pierwszej piątki kierowców z kwalifikacji Fl. Startowali oni na identycznych pojazdach przygotowanych przez zespół fabryczny.